اعمال امروز

اعمال روز نیمه رجب/ام داود کیست و عملش چگونه است؟

روز نیمه هرماه قمری دارای فضیلت هایی است اما نیمه رجب که سومین روز از ایام البیض به شمار می رود از دیگر ماه ها افضل تر است و اعمال بسیاری نیز برای آن برشمرده اند تا بندگان خوب خدا با انجام آن همراه با معتکفین از برکات و فیوضات رحمانی بهره مند شوند.

علاوه بر اینکه توصیه بسیاری به روزه گرفتن در این روز شده اما  اعمال دیگری نیز  برای این روز در مفاتیح الجنان اشاره شده است:

اوّل : غسل

دوّم : زیارت حضرت امام حسین علیه السلام از ابن ابى بصیر منقول است که گفت س? ال کردم از حضرت امام رضاعلیه السلام که در چه ماه زیارت کنیم امام حسین علیه السلام را فرمود در نیمه رجب و نیمه شعبان .سیّم : نماز سلمان .

چهارم : چهار رکعت نماز بخواند و بعد از سلام دست خود را پهن کند .( و سپس دعایی که در مفاتیح در اعمال این شب آمده بخواند)

پنجم : عمل ام داود

یکی از اعمالی که در نیمه ماه رجب بر آن تأکید شده است عمل ام داود است که برکات زیادی دارد. (مفاتیح الجنان ،ذیل اعمال نیمه رجب)

ام داود کیست و عملش چگونه است؟

یکى از نواده‏ هاى امیرالم?منین صلوات الله علیه سیّدى است بنام داود پسر حسن پسر حسن مجتبى پسر امیرالم?منین علیهم السلام، او را مادرى بود بنام ام خالد بربریّه، ام خالد مادر رضاعى امام صادق (علیه السلام ) است که به آن حضرت از شیر داوود داده است. لذا داوود و آن حضرت برادر بودند .(فرحة الغری،ابن طاووس، عبد الکریم بن احمد، ترجمه علامه مجلسى‏ ص9)

منصور عباسى در زمان خلافت خویش، عبدالله بن الحسن را زندان کرد و دو پسرش محمد و ابراهیم را کشت، در این میان داود بن الحسن نیز در مدینه بازداشت و به بغداد فرستاده شد.

مادرش ام خالد گوید: حبس داود طول کشید، مطلقاً از او خبرى نداشتم، من پیوسته دعا کرده و به درگاه خدا ناله مى‏ نمودم و از دوستان و آشنایان نیز مى‏ خواستم که دعا کنند ولى اثرى دیده نمى‏ شد.

روزى به محضر امام صادق (علیه السلام) براى عیادت آن حضرت داخل شدم،

فرمود: اى مادر داوود! از داوود چه خبر؟

گفتم: مولاى من! داوود کجا من کجا؟ مدت زمانى است که از من جدا شده و در عراق زندانى است،

فرمود: چرا غفلت مى کنى از دعاى استفتاح، آن دعایى است که درهاى آسمان براى آن باز مى‏ شود، صاحبش فى‏ الفور مورد اجابت مى‏ گردد، براى صاحب این دعا پاداشى جز بهشت نیست .

گفتم: اى فرزند راستگویان! آن کدام است؟

فرمود: اى مادر داوود! ماه بزرگ رجب که از ماه هاى حرام است نزدیک شده در آن ماه دعا مورد اجابت است و آن «شهر اللّه الأَصَمّ» است، روزهاى سیزده و چهارده و پانزده آن را روزه بگیر، در روز پانزدهم نزدیک ظهر غسل کن.

آنگاه هشت رکعت نافله ظهر را بخوان... بعد نماز ظهر را بخوان و بعد از نماز ظهر دو رکعت نماز بخوان و آنگاه صد مرتبه بگو: «یا قاضىَ حَوائِجَ الطّالبینَ» سپس نافله عصر راهشت رکعت بجاى آور... آنگاه نماز عصر را بخوان، بعد رو به قبله بنشین صد مرتبه سوره حمد و صد مرتبه سوره قل هو الله احد و ده مرتبه آیة الکرسى را بخوان.

آنگاه سوره: انعام، بنى اسرائیل، کهف، لقمان، یس، صافات، حم سجده، حم عسق، حم دخان، فتح، واقعه، ملک، ن و القلم، اذا السماء انشقت تا آخر قرآن را بخوان، اگر اینها را خوب نتوانى و از روى قرآن نیز خوب نتوانى هزار بار قل هوالله احد را بخوان.

پاسخ: امام صادق(علیه السلام) و تعلیم عمل ام داوود

(بعد امام صادق (علیه السلام) فرمود: چون از اینها فارغ شدى، بگو: بسم الله الرحمن الرحیم صدقَ اللّهُ العلّى العَظیمُ... (این دعا در مفاتیح موجود است ) جهد کن که گریه کنى و لو به مقدار سر سوزن که آن علامت اجابت این دعاست با قلب سوزان و ریختن اشک، و این را در یاد خود داشته باش...

ام داوود گوید: آنچه را که امام فرمود نوشتم و به خانه برگشتم، آنگاه ماه رجب داخل شد، من مانند آنچه امام فرموده بود عمل کردم و در همان شب به خواب رفتم، محمد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و همه انبیاء و ملائکه را که صلوات فرستاده بودم در خواب دیدم، حضرت مى‏ فرمود: اى ام داوود! بشارتت باد که همه آنهایى که مى‏ بینى براى تو شفاعت مى ‏کنند و مژده مى‏ دهند که به حاجتت خواهى رسید، خدا تو را و فرزندت را حفظ کرد و به تو برخواهد گردانید.

(زندگانى حضرت امام جعفر صادق علیه السلام( ترجمه بحار الأنوار) ص 266)

امروز همان روز نیمه رجب است ، و ما هم کلید گشایش در دست به درگاه باری تعالی رو می کنیم باشد که در این هنگامه نیاز حاجات خود را به درگاه بی نیاز عرض کنیم و امید است ثمر اجایت برگیریم.إن شاء الله تعالی

حروف درس الفبا ی ما معلم بود
تمام صحبت ما یک صدا معلم بود

به روی تخته ی چوبی همیشه بی پایان
شروع نام خدابود، تا معلم بود

نگاه روشن دنیای کودکی هایم
به خشم و بوسه ی مادر ؤ یامعلم بود

خدا به وسعت ایمان به شکل هر واژه
ؤ جمله جمله ی ایثار ،با معلم بود

قسم به نام پیام آوران آگاهی
تمام درد بشر را دوا معلم بود

شکوه صبر وصلابت چو کوه می بارید
سه تیغ مهر ؤ سنگ بلا معلم بود

به دشتهای پر ازغنچه های پراحساس
گلی شکفته به نام وفا ،معلم بود

به هیچ زندگی و پوچ مرگ ،معنا داد
تمام بود و نبود شما معلم بود

به وقت گوش نهادن نشسته شاگردیم
در اوج خستگیش هم به پا معلم بود

هنوز پرسش بی پاسخی که می خواند
معلم عشق خدا یا خدا معلم بود؟

باید این شهر را مناره کنیم

آسمان را پر از ستاره کنیم

یا من ارجو لکل خیر بیا

تا به سمت شما اشاره کنیم

من امام تمام دنیایم

برتمامی خلق مولایم

باقر علم احمدوعلی ام

چونکه من هم زنسل زهرایم

روزها شمس وماه هم هرشب

روی خود می نهند برپایم

روی بال دعاو سجاده

آسمان غرق درتماشایم

من شکافنده علوم شدم

ازدعاهای خیربابایم

گوهر علم وآیه های حدیث

ریزداز درّسرخ لبهایم

من امام طلوع امروزم

من شفیع غروب فردایم

دست بردامنم اگر بزنید

از زمین تا بهشت پر بزنید

قالَتْ علیها السلام : .... إنْ لَمْ یَکُنْ یَرانى فَإنّى اراهُ، وَ هُوَ یَشُمُّ الریح

مرد نابینائى وارد منزل شد و حضرت زهراء علیها السلام پنهان گشت ،

وقتى علّت آن را

جویا شد؟ در پاسخ اظهار داشتند : اگر آن نابینا مرا نمى بیند،

من او را مى بینم ، دیگر

آن که مرد، حسّاس است و بوى زن را استشمام مى کند.

بحارالأنوار: ج 43، ص 91، ح 16، إحقاق الحقّ: ج 10، ص 258?

آغوش ها را باز کنید که لحظه ی دیدار نزدیک است!!!!

آری بوی عشق ؛ هوای تازه و زندگی،دوباره در این شهر احساس می شود

با حضور شما که از سفر طولانی و عند ربنا آمده اید

ای بلاجویان دشت کربلا........

شهید گمنام سلام.....

همزمان با ایام عزاداری مادر

تشییع پیکر 2 عاشق گمنام در شاهرود

اسفند93

ولادت اسوه ی صبر و حیا حضرت زینب کبری(س)

بر تمامی بانوان،بویژه پرستاران زحمتکش این مرز و بوم مبارک باد

سلام ای هلال محرم

شده آسمان خیمه غم/ زمین و زمان غرق ماتم
دوباره افق، رنگ خون است/ سلام ای هلال محرم
دوباره محرم رسید و / حسینیه شد سینه هامان
دل اهل دل سینه زن شد /نفسهایمان مرثیه خوان
به هر خط مقتل/ بیا خون بگرییم
که منزل به منزل/ چو مجنون بگرییم

معنای لغوی این کلمه مباهله:

مباهله از ریشه "بهل" و بر وزن "مُفاعِلَة" است. این کلمه از نظر لغت سه معنا دارد:

1- رها نمودن و به خود وا گذاشتن؛

2- دعایى که همراه با تضرع و اصرار باشد؛

3- کم بودن آب.

زمانى که دو یا چند نفر بر سر مسئله‌اى اختلاف نظر داشته باشند و هیچ کدام حاضر نباشند نظریه طرف مقابل را بپذیرند، در یک جا جمع مى‌شوند و به درگاه خداوند تضرع مى‌کنند و از خداوند مى‌خواهند که آن کس را که بر باطل است رسوا نموده و مورد لعن و مجازات خویش قرار دهد.

با توجه به معناى اصطلاحى مباهله، ماده اصلى مباهله هم مى تواند «بهل» به معناى "رها نمودن و به خود واگذاشتن باشد" و هم «بهل» به معناى "دعاى همراه با اصرار و تضرع"؛ زیرا در مباهله هر یک از طرفین براى طرف مقابل خویش درخواست لعن مى کند و لعنت خدا چیزى غیر از به خود وا گذاشتن و محرومیت از رحمت خدا نیست.

از این جهت، مباهله با معناى اول سازگار است و از آن جهت که مباهله دعایى معمولى نیست، بلکه همراه باتضرع و اصرار است، با معنى دوم هماهنگ است.